Weiger jij je vierjarige “de grote leugen” te vertellen en vertel je het dat Sinterklaas niet bestaat? Of wacht je tot je kind zelf begint te twijfelen voor je het uit de droom helpt?
Veel ouders vinden Sinterklaas zelf veel te leuk. Ze hijsen zich in pietenpakken, Sinterklaasjurken, kopen cadeautjes en storten zich vol overgave in het hele complot. Dat willen ze hun kind niet ontnemen, en zichzelf eigenlijk ook niet.
Het heeft ook weinig zin om een vierjarige te vertellen dat Sinterklaas niet bestaat. Dat geloof kan behoorlijk onwankelbaar zijn. Het kind zal denken 'laat ze maar kletsen, ik zie hem DUS hij bestaat!'. En ze snappen ook heus wel dat de echte Sint het allemaal niet alleen aankan en dat hij hulpsinterklazen nodig heeft.
Wring je niet in bochten om twijfel weg te nemenWij geloofden soms nog in Sinterklaas tot ons achtste of negende jaar, maar tegenwoordig zijn onze kinderen ook op dat punt al vroeg bij de pinken. De meesten ontdekken op hun zesde dat het allemaal een spel is. Als je kind gaat twijfelen aan de Goede Sint, moet je je natuurlijk niet in bochten gaan wringen om de twijfel weg te nemen. Een kind dat ziet dat er van alles niet klopt, moet je wel een eerlijk antwoord geven. Maar soms nemen ouders het zelf zo verschrikkelijk serieus, dat het kind het spel maar mee speelt. Neem het voorbeeld van het jongetje dat van zijn ouders te horen kreeg dat Sinterklaas niet bestond. 'Dat wist ik allang', was zijn reactie. Maar hij had het zo sneu gevonden voor zijn ouders als ze zouden weten dat hij allang van zijn geloof gevallen was. Kijk, daar is het te ver gegaan.
Sinterklaas is een spel!Zie het gewoon als een spel. Sinterklaas is helemaal niet bedoeld om serieus genomen te worden. Mensen kunnen subtiele signalen afgeven aan de anderen dat het om spel gaat. Zo kun je, zodra een kind roept dat Sinterklaas zijn baard schots en scheef hangt, het kind begripvol een knipoog geven.
Boeman of niet? Het is niet goed om van Sinterklaas of Zwarte Piet nadrukkelijk een boeman te maken, maar je kunt je kind wel de kans geven om op een veilige manier te leren omgaan met angst. En elk kind moet kunnen experimenteren met dit soort 'veilige' angsten om de 'echte' angsten in het leven aan te kunnen. Bang zijn voor spoken en griezels is nu eenmaal veel minder eng dan bang zijn voor de kinderen in je klas bijvoorbeeld. Sinterklaas gaat weer terug naar Spanje en spoken bestaan ook niet, maar die kinderen in je klas kunnen je hele leven blijven achtervolgen.
mijn mening:
zolang kinderen nog in Sinterklaas geloven vind ik dat je ze het beste nog kunt laten ingeloven.
Sinterklaas is een traditie.
hij komt 1 maal per jaar en gaat daarna weer terug na Spanje.
Kinderen vinden het spannend en vinden het geweldig dat ze cadeaus krijgen van de goede oude Sint.
Pas als een kind zelf wat merkt dat de Sint niet helemaal klopt.
of als ze er stellig van overtuigt zijn dat hij niet bestaat, dan ga je gewoon rustig aan de tafel met ze zitten en dan leg je ze het hele verhaaltje uit.
je moet natuurlijk nooit je kunt onderdruk zetten zodat ze in Sinterklaas blijven moeten geloven.
Elk kind heeft het recht op de waarheid wanneer ze erom vragen.
Bron: http://www.bepster.com/_nl/index.php?option=com_content&task=view&id=524&Itemid=921
Geen opmerkingen:
Een reactie posten